İlk blog yazım .. İlkler benim için her zaman zor, heyecanlı ve bir o kadar da stresli olmuştur. Bu yazıya başladığım şu saniyelerde de bu durum etkisini hissetirmekte : ) Ama yine de bu durum bence normal bir süreç çünkü, yaşanan ilkler insan hayatını bir şekilde etkileyerek o hayata başka bir yön katar , hayatı başka bir tarafa kaydırabilir hatta yönsüz bile bırakabilir : ) Her insan için o kadar çok yön ve bu yönlere giden o kadar çok yol vardır ki; insan bu yolların hepsinde aynı anda bir yolculuk içerisindedir,bin parçalı bir yolda yolculuklar… Bu yolculukların hepsi birden hayat olur işte ve biz de bir yandan bu yollarda yürümeye devam ederken , diğer yandan da yeni yollara yani yeni ilklere saparız. Aklıma annemin beni elimden tutup, ilkokula keydetmeye götürdüğü gün geldi. Evimiz okula oldukça uzaktı, 7 yaşındaki bir çocuğun adımlarıyla 25- 30 dakikalik bir yol.. O tek katlı sarı okul binasının merdivenlerine yaklaştıkça korkum artıyordu. Gevşetmeye çalıştıkça ben, annem daha da sıkı tutuyordu ellerimi. Merdivenlerden çıkıp kayıt masasının önüne geldiğimizde ben artık ağlıyordum ve annemin elinden kurtulup okulun bahçe kapısına doğru koşmaya başlamıştım uzaklaştıkça yavaşladığımı da hatırlıyorum.. en sonunda o binaya zorla girdim ve kaydım yapıldı.Okullar açıldı.Annem ilk 5 gün boyunca ilk ders saatlerinde benimle derslere girmek zorunda kaldı, anne-oğul aynı sırada oturuyorduk : ) Annelerin hakkı ödenemez.. İlk haftalar deftere çizdiğimiz düz, sağa yatık, sola yatık çizgilerde bile onun emeği vardır : ) .. ilkti ve zordu..
İlkokuldan üniversiteye uzuun bir atlama yaparsam ( ‘93 – ‘06 = 13 yıl ) , üniversiteye bir bilgisayar mühendisinin en çok yapacağı şeyin kod yazmak olduğunu bilerek geldim ve ben hayatımda daha önce hiç kod yazmamıştım, ve bu konulara yabancı oldumu söylersem doğru söylemiş olurum. Benim için korkulu ve stresli bir dönemdi. Bu durum benim 1. sınıfa başlamadan önce 1 yıl hazırlık sınıfına gitmeme bile neden oldu… Çoğu kimsenin yaptığı gibi ben de önce bir araştırma sürecine girdim ve sonunda elime bir kitap aldım. bu kitap bir turbo pascal kitabıydı, keza ben hazırlık okuduğumda 1. sınıflara pascal öğretiliyordu. Kitabı elime alıp bilgisayarımın karşısına geçtiğimde heyecanlanmıştım. Bundan sonra en çok yapacağım işi ilk defa yapacaktım. Kitaptaki talimatları okuyarak bilgisayarıma önce bir pascal editörü kurdum ve artık kodları yazmaya hazırdım. İlk kod tartışılmaz “hello world!” olacaktı. ve kodları yazmaya başladım.
Program Hello ;
Uses Crt;
Begin
ClrScr;
Write ( ‘ Hello World!’ ) ;
Readln;
End.
Hatalı olmasın diye satırları birebir yazdım hatta write ‘ ın içini bile değiştirmeye çekindim : ) Kodları yazıp derledikten sonra hemen hemen herkesin başına gelen benim de başıma geldi, derleyici hata verdi : ) Eksik noktalı virgülleri koyup tekrar derledikten sonra hatasız şekilde program çalıştı ekranda beklenen ‘hello world!’ göründü. O anki heyecanı yaşayanlar bilirler, o heyecanla ve gazla kitapta bayağı ilerlemiştim : ) .. ilkti ve heyecanlıydı..
Bu yazıya başladığımda ne konuda yazacağımı bilmiyordum, ben başlıyayım o gelir dedim ve başlığı da şekillenen duruma göre atarım dedim; düz,sağa yatık ve sola yatık çizgilerle hello world!
0 yorum yapılmış :::::
Yorum Gönder